Όταν το ισραηλινό Απαρτχάιντ χρησιμοποιεί την τέχνη, το μποϊκοτάζ είναι καθήκον

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης επιμένει στη συνέχιση της συνεργασίας του με το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο του Ισραήλ στο πρόγραμμα με τον τίτλο: «Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Επιρροές και Σύγχρονες Προσεγγίσεις» και στην υποστήριξη των φετινών του εκδηλώσεων από την ισραηλινή πρεσβεία στην Ελλάδα.

Επιμένει, παρά την έκκληση που του απηύθυνε στις 4 Σεπτεμβρίου η PACBI, η Παλαιστινιακή Καμπάνια για το Ακαδημαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ, και την έκκληση που του απηύθυνε στις 30 Αυγούστου η συλλογικότητα Ισραηλινών πολιτών που δουλεύουν για τον τερματισμό των πολιτικών εποικισμού, απαρτχάιντ και κατοχής του παλαιστινιακού λαού, από την κυβέρνησή τους, Boycott! Supporting the Palestinian BDS Call from Within [Μποϊκοτάζ! Υποστηρίζοντας το Παλαιστινιακό Κάλεσμα για BDS (Μποϊκοτάζ – Απόσυρση Επενδύσεων – Κυρώσεις στο Ισραήλ) εκ των Έσω]. Επιμένει παρά την έκκληση εννέα  συλλογικοτήτων (οργανώσεις Παλαιστινίων στην Ελλάδα, συλλογικότητες αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, αντιπολεμικές-διεθνιστικές και αντιρατσιστικές οργανώσεις) που δραστηριοποιούνται για το Παλαιστινιακό στην Ελλάδα.

Επιμένει, παρά την επισήμανση από τις 11 συνολικά αυτές συλλογικότητες ότι το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο:

– είναι (εν μέρει) χτισμένο σε κατασχεμένη παλαιστινιακή γη, καθώς κάποιοι από τους κοιτώνες των φοιτητών του είναι σε παράνομο ισραηλινό εποικισμό. Η γη στην οποία έχουν επεκταθεί κάποια από τα κτίρια και από τις εγκαταστάσεις της πανεπιστημιούπολης στο Όρος Σκοπός, είχε αποκτηθεί παράνομα ως αποτέλεσμα της παράνομης κατάσχεσης από το Ισραήλ, 3.345 στρεμμάτων παλαιστινιακής γης, το 1968

– το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο με τη μετακίνηση ισραηλινού προσωπικού και φοιτητών για να εργαστούν και να ζήσουν σε κατεχόμενη παλαιστινιακή γη παραβιάζει το Άρθρο 49 της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης περί εποικισμού.

 

– στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο πραγματοποιείται το διαβαθμισμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης της ελίτ των στρατιωτικών επιστημόνων Ταλπιότ.

 

– στις 24 Ιουλίου 2014, ο Πρόεδρος του Εβραϊκού Πανεπιστημίου εξέδωσε μήνυμα υποστήριξης στους φοιτητές και το προσωπικό του πανεπιστημίου που συμμετείχαν στην Ισραηλινή Επιχείρηση «Protective Edge» στη Γάζα. Κατά τη διάρκεια της ισραηλινής σφαγής στη Γάζα, το πανεπιστήμιο μάζεψε ρούχα, τρόφιμα, τσιγάρα και άλλα αγαθά και τα έστειλε στους στρατιώτες, ως ένδειξη εκτίμησης και υποστήριξης – μια ανακοίνωση που κυκλοφόρησε στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, σύμφωνα με αίτημα που μεταδόθηκε από τις μονάδες του IDF [ισραηλινός στρατός]. Επιπλέον δημιούργησε ταμείο συλλογής χρημάτων για να δοθούν στους φοιτητές που συμμετείχαν στην επιχείρηση «Protective Edge».

– το πανεπιστήμιο είναι συνένοχο στην άνιση μεταχείριση των Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένων όσων είναι πολίτες του Ισραήλ. Δεν παρέχονται μαθήματα στα Αραβικά. Έχει εφαρμόσει ρατσιστικό χαρακτηρισμό υπόπτων (profiling) για Παλαιστίνιους πολίτες του Ισραήλ που επισκέπτονται το πανεπιστήμιο.

– συνεργάζεται στενά με το Πανεπιστήμιο του – παράνομου σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο – εποικισμού Αριέλ. Και αναγνωρίζει τα ακαδημαϊκά πτυχία του παρότι χτισμένο σε κατασχεμένη παλαιστινιακή γη και εν μέσω παλαιστινιακών κοινοτήτων, αλλά δεν αναγνωρίζει τα πτυχία που δίνει το κοντινό Πανεπιστήμιο Αλ Κουντς.

– περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης και της διαμαρτυρίας των λιγοστών Παλαιστινίων φοιτητών. Για παράδειγμα, έχει απαγορεύσει μια εκδήλωση μνήμης για την εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας του 2008-2009, κατά την οποία σκοτώθηκαν περίπου 1.400 Παλαιστίνιοι από τις ισραηλινές δυνάμεις. Από την άλλη πλευρά, το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο προσέφερε ειδικά μπόνους και οφέλη στους φοιτητές που συμμετείχαν στην εισβολή ως στρατιώτες. Πρόσφατα στις 29 Απριλίου 2014, το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο κάλεσε την αστυνομία, τη συνοροφυλακή και ασφαλίτες για να καταστείλουν διαμαρτυρία περίπου 20 Αράβων φοιτητών, ενάντια στη σχεδιαζόμενη στρατιωτική θητεία στον ισραηλινό στρατό για χριστιανούς Παλαιστίνιους. Σαν να μην έφταναν αυτοί, το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο έστειλε το δικό του προσωπικό ασφαλείας που ξυλοκόπησε τους διαδηλωτές τόσο εκείνη τη μέρα όσο και την επόμενη.

 

–          μετά τη Νάκμπα (καταστροφή) και την εθνοκάθαρση του 1948, το πανεπιστήμιο παρέλαβε δεκάδες χιλιάδες κλεμμένα παλαιστινιακά βιβλία για να εμπλουτίσει τη βιβλιοθήκη του. Στον παλαιστινιακό λαό έχουν αρνηθεί την πρόσβαση σε αυτόν τον πολιτιστικό θησαυρό, ένα από τα θεμέλια της παλαιστινιακής ταυτότητας. Αυτή η πράξη ανέρχεται σε αυτό που είναι γνωστό ως «πολιτισμική γενοκτονία» – η προσπάθεια να αρνηθούν σε έναν λαό την συλλογική του υπόσταση μέσα από το σβήσιμο της πολιτιστικής του κληρονομιάς.

 

Στις συνομιλίες που είχαμε και κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας έξω από το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης την Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου, ημέρα έναρξης των σεμιναρίων, ακούσαμε από την πλευρά του Ιδρύματος διάφορα επιχειρήματα: ότι ο φορέας τους είναι πολιτιστικός και δεν παίρνει πολιτικές θέσεις, ότι άποψη του φορέα είναι πως ο πολιτισμός χτίζει γέφυρες, ότι το πρόγραμμα είναι μέσω ΕΣΠΑ και δεν μπορεί να ακυρωθεί και τέλος, ότι η ισραηλινή πρεσβεία «απλώς» στηρίζει, δεν χρηματοδοτεί, τις εκδηλώσεις και μάλιστα με δική της απόφαση.

 

Ξεκινώντας από το τελευταίο, αν με δική της απόφαση η ισραηλινή πρεσβεία στηρίζει τις εκδηλώσεις, ωστόσο ήταν απόφαση του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννη να το αποδεχτεί –ή να μην το αποδεχτεί- αυτό και να το αναφέρει στη δική του ιστοσελίδα. Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι στις δύο προηγούμενες παραστάσεις του προγράμματος με τον τίτλο: «Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Επιρροές και Σύγχρονες Προσεγγίσεις» το 2012 και το 2013 σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια Στάνφορντ των ΗΠΑ και Λιντς της Βρετανίας, δεν υπάρχει καμία αναφορά για στήριξη από καμία πρεσβεία.

 

Επιπλέον, αν και το Ίδρυμα Μ. Κακογιάννη ισχυρίζεται ότι η συνεργασία με το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο του Ισραήλ είχε αποφασιστεί σχεδόν από την έναρξη του συγκεκριμένου προγράμματος και τουλάχιστον ένα χρόνο νωρίτερα, αξίζει να σημειωθεί ότι στο Δελτίο Τύπου  με τίτλο «Σύντομη παρουσίαση της Πράξης με τίτλο ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ: «Επιρροές και Σύγχρονες Προσεγγίσεις» με διάρκεια τριών χρόνων (2012 – 2014), συγχρηματοδοτούμενης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ε.Ε  και το Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού, στο πλαίσιο του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος «ΑΤΤΙΚΗ»  του ΕΣΠΑ 2007-2013», αυτό δεν αναφέρεται πουθενά. Συγκριμένα αναφέρεται «…Η επίτευξη αυτού του στόχου γίνεται δυνατή, σήμερα, εδώ στην Αθήνα, με τη μετάκληση για παραστάσεις, σεμινάρια κι εργαστήρια Πανεπιστημίων όπως του Stanford και του φημισμένου του Stanford Summer Theater  από τις ΗΠΑ, του Πανεπιστημίου του Leeds από τη Μεγάλη Βρετανία κ.α.».

Από την άλλη πλευρά, εάν ισχύουν αυτά που ισχυρίζεται το Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης, τότε η συνεργασία με το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ θα είχε ξεκινήσει όταν ακόμα θα ήταν αντιπρόεδρός του, και μάλιστα επί των εξωτερικών σχέσεων, ο διαβόητος Carmi Gillon, πρώην αρχηγός των εσωτερικών μυστικών υπηρεσιών (Σαμπάκ ή Σιν Μπετ), κατηγορούμενος για βασανιστήρια Παλαιστινίων.

Σε κάθε περίπτωση, αν και το Ίδρυμα υποχρεούται να υποβάλλει προϋπολογισμό και απολογισμό στο Υπουργείο Οικονομικών όπως ορίζει ο νόμος, έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και έχει πλήρη διοικητική και διαχειριστική αυτονομία.

Είναι λοιπόν καθαρά απόφαση του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννη ότι τον Σεπτέμβριο του 2014, μετά τους επί 51 ημέρες βομβαρδισμούς της Λωρίδας της Γάζας από το Κράτος του Ισραήλ, που άφησαν πίσω τους πάνω από 2.100 νεκρούς Παλαιστινίους στη συντριπτική τους πλειονότητα αμάχους, αποδέχεται τη στήριξη της πρεσβείας αυτού του κράτους σε μία δική του εκδήλωση και το αναφέρει στην ιστοσελίδα του. Συνεπώς, είναι μια πολιτική απόφαση του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης να αποδεχτεί τη στήριξη της ισραηλινής πρεσβείας και τη συνεργασία με το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, ενώ παγκοσμίως κλιμακώνεται το κίνημα του πολιτιστικού μποϊκοτάζ του Ισραήλ και της προσπάθειας αποσύνδεσης μεγάλων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων από τη σύνδεση/χορηγία/χρηματοδότηση από τις απανταχού πρεσβείες του Ισραήλ. Θα θυμίσουμε απλώς την κίνηση των 66 από τους 70 καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην 31^η Μπιενάλε της Βραζιλίας που πέτυχαν να μην αναφέρεται η ισραηλινή πρεσβεία ως γενικός χορηγός της διοργάνωσης και την πρωτοβουλία του θεάτρου Tricycle στο Λονδίνο που ζήτησε την απόσυρση της χορηγίας της ισραηλινής πρεσβείας.

 

Στον ισχυρισμό του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης ότι ο πολιτισμός χτίζει γέφυρες, θέλουμε να επισημάνουμε ότι για τους Παλαιστινίους πολίτες του Ισραήλ, το Κράτος του Ισραήλ σκάβει χαράδρες, δεν χτίζει γέφυρες. Θέλουμε να θυμίσουμε την πολύ πρόσφατη περίπτωση της σκηνοθέτιδας Suha Arraf, η οποία καλείται να επιστρέψει την ισραηλινή κρατική χρηματοδότηση των περίπου 2 εκατ. NIS που έλαβε για το γύρισμα της ταινίας της «Villa Touma», επειδή στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας δεν την προσδιόρισε ως ισραηλινή ταινία, ενώ η ίδια αυτοπροσδιορίστηκε στη διεθνή διοργάνωση ως Αράβισσα, Παλαιστίνια και πολίτης του Ισραήλ. Όπως η ίδια επισημαίνει : «Περίπου ενάμιση εκατομμύριο Παλαιστίνιοι ζουν στο Κράτος του Ισραήλ και πληρώνουν φόρους όπως απαιτεί ο νόμος. Άρα έχουμε κάθε δικαίωμα να ωφεληθούμε από το 20% του κρατικού προϋπολογισμού, σύμφωνα με το πληθυσμιακό ποσοστό μας. Αν κάποιος θα έπρεπε να διαμαρτύρεται εδώ, είμαστε εμείς, τη στιγμή που τα Αραβο-Παλαιστινιακά πολιτιστικά ιδρύματα λαμβάνουν λιγότερο από 2% του πολιτιστικού προϋπολογισμού και λαμβάνουμε λιγότερο από το 1% του κινηματογραφικού προϋπολογισμού. Οι εβραίοι κινηματογραφιστές, όχι εμείς, είναι εκείνοι που λαμβάνουν τη μεγαλύτερη ωφέλεια από τη δική μας φορολόγηση. Το Κράτος του Ισραήλ ποτέ δεν μας αποδέχτηκε ως πολίτες με ίσα δικαιώματα. Από τη μέρα που εγκαθιδρύθηκε το κράτος, μας σημάδεψαν ως τον εχθρό και μας αντιμετώπισαν με ρατσιστικές διακρίσεις σε κάθε τομέα της ζωής. Γιατί λοιπόν θα πρέπει να εκπροσωπώ το Ισραήλ με υπερηφάνεια; »

 

Στον ισχυρισμό του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης ότι είναι ένας φορέας που δεν εκφράζει πολιτικές απόψεις και δεν εμπλέκεται σε πολιτικές αντιπαραθέσεις απαντάμε ότι με τη συνεργασία με ένα Πανεπιστήμιο που αποτελεί ουσιαστικά πανεπιστήμιο εποίκων και με την πρεσβεία ενός κράτους απαρτχάιντ και την ωραιοποίησή του μέσω πολιτιστικών εκδηλώσεων το Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης, είτε το αντιλαμβάνεται και το παραδέχεται είτε όχι, ασκεί πολιτική, και μάλιστα κακή πολιτική.

 

Σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, έχουμε να σημειώσουμε πως το Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης έχοντας από καιρό εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της Ε.Ε. συνεργάζεται με ένα Πανεπιστήμιο εποίκων την ώρα που η Ε.Ε. προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από τους ισραηλινούς εποικισμούς.

 

Θέλουμε τέλος να επισημάνουμε ότι η τωρινή συνεργασία του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης με το ισραηλινό απαρτχάιντ δεν είναι ούτε μεμονωμένη ούτε τυχαία. Εδώ και χρόνια το ίδρυμα έχει μεταβληθεί σε βασικό προπύργιο της προσπάθειας ξεπλύματος των ισραηλινών εγκλημάτων μέσω της τέχνης, φιλοξενώντας εκδηλώσεις από ακίνδυνους πολιτικά καλλιτέχνες που γίνονται όχι μόνο με την υποστήριξη ή υπό την αιγίδα της Πρεσβείας του Ισραήλ στην Ελλάδα (βλ. π.χ. εβδομάδα ισραηλινού κινηματογράφου 2012, εβδομάδα ισραηλινού κινηματογράφου 2013, θεατρική παράσταση το 2013), ή τη χορηγία της Πρεσβείας του Ισραήλ στην Κύπρο (χορογραφική τριλογία 2012), αλλά ακόμα και του Ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών (βλ. π.χ. τρίπτυχο χορού το 2010 εδώ, εδώ, κι εδώ).

Δεδομένων όλων των παραπάνω, και εμείς από την πλευρά μας επιμένουμε να καλούμε το Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης σε ακύρωση τη εκδήλωσης αυτής και το κοινό σε μποϊκοτάζ της περφόρμανς Lysistrata-X, βασισμένης στη Λυσιστράτη, (που παρουσιάζεται από τις 11 έως τις 13 Σεπτέμβρη), ένα αντιπολεμικό έργο που χρησιμοποιείται από την ισραηλινή πρεσβεία και το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ για να ξεπλύνει τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου.

Σύλλογος Ιντιφάντα